De kop van dit bericht zegt het al. Ook even een positief bericht. Anders wordt het zo'n klaagblog, daar wordt niemand vrolijk van!
We zijn vanaf half december begonnen met het glutenvrije dieet. Dit levert voor mij zo in het begin een hoop stress, frustratie en verdriet op, maar het is het allemaal dubbel en dwars waard!
Anna was echt heel erg ziek. Ze is op een gegeven moment compleet gestopt met eten en moest toen als een kleine baby weer volledig flesvoeding krijgen, omdat dat het enige was dat ze wilde eten. Ze was zooo mager.... Na een maand dieeten ken ik haar bijna niet meer terug!!! Ze is zo gigantisch snel opgeknapt, dat is onvoorstelbaar. Anna was als baby een vrolijke en pittige tante en daar was een tijd lang niets meer van over! Nu lijkt ze weer op het meisje van toen! Ze is in 3 weken tijd bijna twee kilo aangekomen! Ze is supervrolijk en vreselijk ondeugend!
Het is me gelukt om brood te bakken dat Anna lekker vind, hoewel ik blij ben dat ik het zelf niet hoef te eten. Maar ze is me zoo dankbaar voor alle lekkere dingen die ik voor haar maak! Wat ik ook maak en hoe mislukt ik ook vind dat het is, zij eet alles met smaak op! Een beter proefkonijn voor mijn baksels kan ik me niet wensen!
Het is echt ongelooflijk dat zo'n klein meisje, na een maand dieet, zo veel opgeknapt is! Wat ben ik blij dat de diagnose zo snel gesteld is en dat haar ziekte op deze manier "op te lossen" is.
Ik word er zelf wel eens verdrietig van als ik bedenk dat ze dit de rest van haar leven moet doen, maar ik geloof niet dat zij er last van heeft! Zij weet (hoe klein ze ook is) wat de gevolgen zijn als ze het niet doet...!!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten