Gisteren heeft Anna voor het eerst eigenlijk weer een hele dag goed gegeten. Nadat ze buikpijn had gekregen van het Glutafin brood (zie mijn bericht: Balen), heeft ze meer dan een week gewoon slecht gegeten en slecht geslapen. Eindelijk begint het nu weer ergens op te lijken.
Omdat Anna nog zo klein is, is het heel lastig om erachter te komen waar ze nu precies last van heeft. Ik weet bijna zeker dat ze op het brood reageerde en dat ze dus waarschijnlijk niet tegen glutenvrijgemaakt tarwezetmeel kan. Maar ja, bijna zeker weten, is eigenlijk niet goed genoeg. Glutenvrijgemaakt meel wordt in veel glutenvrije producten gebruikt. Het is dus extra lastig als ze die niet mag eten. Aan de andere kant heeft Anna March 3 (de zwaarste gradatie van Coeliakie) en zou het niet zo heel raar zijn als ze erop reageert.
Zoals ik in mijn bericht Balen al schreef, was ik vast van plan om het opnieuw te proberen als ze hersteld was. Ik denk daar nu toch anders over.
De laatste paar dagen zit ze eigenlijk wel weer gewoon lekker in haar vel. Alleen heeft ze nog steeds moeite met eten. Ik ben dus bang dat het niet zozeer meer met de buikpijn te maken heeft, maar met haar vertrouwen in mij. Ze is te klein om het haar uit te leggen, maar Anna gaat er uiteraard van uit dat wat ze van mij te eten krijgt ook veilig voor haar is. Dat is eigenlijk al heel knap, want als ze bijvoorbeeld bij Oma iets krijgt wat ze niet kent, dan komt ze altijd eerst naar mij of haar papa om te vragen of ze het mag eten. Als ze dus buikpijn krijgt van iets dat wij haar gegeven hebben, is dat niet zo best voor haar vertouwen in ons.
Als ze niet meer durft te eten en haar vertouwen in ons kwijtraakt is dat een ramp!
We hebben nu dus besloten ervan uit te gaan dat ze niet tegen glutenvrijgemaakt tarwemeel kan. Voorlopig gaan we het niet provoceren. We kunnen dat risico gewoon niet nemen.
Over een half jaar of een jaar zien we wel verder. Dan kunnen we het altijd nog een keertje proberen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten